Özlem bugünlerde en çok hissettiğimiz duygu… Hayatımız boyunca bir şeylere özlem hep duyduk ama herhalde bu kadar çok şeye ve bu kadar yoğun özlem duymadık. Ben kendi adıma söyleyeyim, böyle olacağını hiç düşünmezdim. Kim düşündü ki? Çoğumuz sevdiklerimizden uzaktayız. Onlara kavuşmak, hasretle sarılmak en büyük hayalimiz. Her birimiz bir yerlerdeyiz. Kendimiz başka yerde, sevdiklerimiz başka yerlerde. Farklı farklı şehirlerdeyiz. Kimileri de belki hala yurt dışında memleketine gidemedi. İçinde memleket özlemiyle bir an önce sevdiklerine kavuşmayı diliyor. Pandemi alt üst etti yaşantımızı. Öyle hemen her istediğini yapamıyorsun maalesef. Yurt dışından memleketine gitmek istiyorsun gidemiyorsun. Yurt dışına çıkmak ise daha da zorlaştı… Ne gezmek için ne de eğitim için yurt dışına gitmek hayal oldu bu dönem... Hepimiz bir şeyleri özlüyoruz. Kim bilir kimimiz neleri özledi? Annemizi, babamızı, evlatlarımızı, dostlarımızı özledik. Parkları, bahçeleri, sokakları özledik. Dışarı çıkıp nefes almayı özledik… Bize olağan gelen şeylerin de ne kadar değerli olduğunu fark ettik. Arkadaşlarımızla birlikte bir yerlerde buluşup, sohbet etmeyi, kısıtlama olmadan keyifli yaşamayı özledik. Aslında özgürlüğü, özgür olmayı özledik. Ne kadar da çok özledik öyle değil mi? Öğrenciler okullarını, öğretmenlerini, sınıflarda ders yapmayı özledi. Arkadaşlarıyla oynamayı hatta kavga etmeyi bile özlediler. Öğretmenler de öğrencilerini özledi. Sınıflarda, ilk günkü hevesle ders anlatmayı özledi... Bu hastalık bize özlemenin de ne kadar kıymetli olduğunu gösterdi. Hasta olurum endişesi duymadan yaşamayı özledik. Meğer hasta olurum endişesi duymadan yaşamak ne büyük nimetmiş onu öğrendik. Önceden olsa sürekli hasta olma endişesi taşıyanlara takıntılı, hasta ruhlu kişi diye bakılırdı. Şimdi herkes ister istemez hasta olurum korkusu içinde. Ruhsal yaşantımız da alt üst olmuş durumda. Daha bir çok şeyi özledik. Normal yaşantımıza dönmeyi özledik. Maskesiz mesafesiz çarşı pazar gezmeyi, sevdiklerimize ve kendimize bir şey olacak kaygısı taşımadan yaşamayı özledik… Endişesiz geçen umutlu günleri çok özledik... Ne yazık ki birçoğumuz bu dönemde sevdiklerini koronadan kaybetti. Çok üzgünüz… Ben de dayıma ve sağlıkçılar başta olmak üzere bütün ölenlere rahmet diliyorum. Zor günlerden geçiyoruz… Birçok şeye özlem duyduğumuz şu günlerde aşı uygulamalarının bazı ülkelerde yapılmaya başlanması ve bizim ülkemizde de yapılacak olması hepimizi heyecanlandırdı. İnşallah sonuçları iyi olur. Pandemi Türkiye’de 10 aydır sürüyor, az bir zaman değil. Özlem gün geçtikçe, içimizde artarak çoğalıyor. Bir an önce Özlemin bitmesi temennisiyle, güzel günlerin geleceğini umut ediyoruz. Özlediklerinize kavuşmanız dileğiyle…