Hiç fark ettiniz mi, bilmiyorum son günlerde görgüsüz zenginlerin sayısı bir hayli fazlalaştı. Dikkat ederseniz genç nesilde fazlasıyla var. Gözlemlediğim kadarıyla 35-45 yaş aralığında daha fazla. Genelde kendi çabalamadan baba parasıyla zenginliğe ulaşmış kişiler diyebiliriz.
Daha önceleri yok muydu? Tabi ki vardı ama hiç bu kadar seviyesiz olmamışlardı. Bu tür kişiler ellerine biraz fazla para geçince zengin olduk diye havalara giriyorlar fakat maalesef insan olamıyorlar. Nereye gitseniz oradalar. Çarşıda, markette her yerdeler. Ne yazık ki parayla her şeyi, herkesi satın aldıklarını sanıyorlar. Allah'a şükür bu tür insanlarla arkadaşlığım olmadı olamaz da.
Geçenlerde lokanta işleten bir arkadaşım müşterisinin lokantayı satın almış gibi davrandığını söyledi. Müşteri, “para veriyorum nasıl istersem onu yaparım” diye konuştuğunda sinirlerinin alt üst olduğunu ve böyle müşteri istemediğini anlattı bana. Kadıncağız bu kişiyi bir daha lokantaya geldiğinde yer yok diye kabul etmediğini söyledi.
Hediyelik eşya satan sanatçı bir arkadaşım aynı konudan dert yanıyordu. Bu durumdan çok canı yanmıştı. Para veriyorum diye dükkanı satın aldığını sanan görgüsüz zenginler nasıl bir ruh hali içindeler bizim çözebileceğimiz bir konu değil sanırım.
Her zengin olanın görgüsüz olduğu anlamı çıkmasın bu yazılanlardan. Çok zengin olup, alçak gönüllü insanlar da çok çevremizde. Bir de tırnaklarımla kazıyarak bugünlere geldim diyen baya baya zengin olmuş kişilerin geçmişte yaşadıklarını unutmadıkları, elde ettiklerinin kıymetinin farkında olduklarını görürsünüz. Böyle zenginler görgülü, mütevazi kişilerdir. Bu kişilerin muhtaç insanlara adeta başkalarıyla yarışırcasına yardım yaptıklarına en yakın çevremde çok tanık oldum.
Yine de görgüsüz zenginlerin azınlıkta olduklarını umut ediyorum.
Para insanlığımızı öldürecek kadar çok önemli mi Allah aşkına? Paramız olunca neyimiz fazlalaşıyor? Değerimiz mi artıyor ne oluyor yani. Egomuz neden tavan yapıyor?
Kendini bilmez, haddini bilmez bu tür insanlar olduğu sürece toplum düzeni kurulamaz.
Aileden gelen bir eğitim eksikliği olabilir. Kim bilir belki de kişinin ruhsal durumuyla ilgili bir durum. Her ne olursa olsun insani değerlerimize aykırı kimsenin istemediği bir durum.
Çocukluğumu düşündüğümde; babam esnaftı iyi denilebilecek bir durumdaydık. Kardeşlerimizle hiç zengin olduğumuzun farkında değildik. Komşularımız sohbet anında siz zenginsiniz canım ne olacak diye bir cümle kurduğunda zengin olduğumuzu hatırlıyorduk. Zenginlik bizim için övünülecek bir durum değil, farkında olmadığımız fakat içinde bulunduğumuz bir durumdu. Böyle bir ailede yetiştiğim için şanslı olduğumu düşünüyorum.
Çevrenizde görgüsüz insanlar varsa bakın, onların nasıl yalnız olduklarını görürsünüz. İlişkileri hep para üzerinedir. Samimi dostluklar kuramazlar. Varlıklarını hemen belli ederler. Muhabbetlerinde hep para ve mal varlığından bahsederler. Karşısındaki paralıysa ilgi gösterirler parasız olduğunu anlarlarsa yüzüne bakmazlar. Aslında acınacak durumdadırlar.
Bu tür insanlarla yolunuz kesişmemesi dileğimle…