HABER49- Yıllarını annesine bakarak ve geçimini sağlayarak geçiren Demircan, bir yandan da her yıl Kamu Personeli Seçme Sınavı’na (KPSS) girerek hayalini kurduğu memuriyet için mücadele etti. 2008’de başladığı Bitlis Eren Üniversitesi İnşaat Teknikerliği Bölümü’nü 2010’da bitiren Demircan, o tarihten 2024’e kadar tam 14 yıl boyunca umudunu hiç kaybetmedi. Sabah 05.00’te kalkıp simitlerini alan, öğlene kadar satış yapan ve akşam ders kitaplarının başına geçen Demircan, “Bir gün olacak” inancını hiçbir zaman yitirmedi.
Uzun yıllar boyunca hem ailesine destek olup hem de eğitim hayatından kopmayan Demircan’ın azmi, sonunda meyvesini verdi. 2024 KPSS’de 81,321 puan alan Demircan, Sağlık Bakanlığı’nın atama takvimine başvurmak istemese de kader onun yerine karar verdi. Arkadaşı, bilgilerini kullanarak onun adına başvuru yaptı ve büyük sürpriz gerçekleşti: Demircan, İstanbul Beyoğlu Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne tekniker olarak atandı. Haberi alan Demircan, sevinçten ne yapacağını bilemezken, ailesi ise bu duruma inanmakta zorlandı. Özellikle annesi, yıllarca olumsuz sonuçlara alıştığı için oğlunun bu kez atandığına inanmadı. Ancak Abdulvahap bavulunu hazırlayıp İstanbul’a doğru yola çıkınca, anne yüreği de gerçeği kabul etti.
“13 Yıl Ben Denedim, Bu Kez Arkadaşım Uğurlu Geldi”
Yıllarca başarısız sonuçlar karşısında pes etmeyen Abdulvahap Demircan, bu kez şansını farklı bir şekilde denedi. Kendi ifadesiyle, 13 yıl boyunca tercihleri kendisi yapmış, sonuçlar hep olumsuz gelmişti. 2024 yılında ise “Bu kez sen yap” diyerek tercihleri arkadaşına bıraktı. Arkadaşı hem başvuruyu yaptı hem de sonuçları kontrol etti. Atandığı haberini arkadaşından alan Demircan, önce inanamadı, ardından sevinç gözyaşlarına boğuldu. “Totem yaptım, bu kez arkadaşımın eli uğurlu geldi” diyen Demircan, haberi alınca hemen evraklarını toplamaya başladı.
14 yıl boyunca sürekli çalışıp, her defasında umudunu koruyan Demircan, “Sevinçten uçtum, inanamıyordum. O kadar çok denedim ki artık olacak diye beklemiyordum. Sonunda hayalim gerçek oldu” sözleriyle duygularını paylaştı. Annesi başta olmak üzere çevresindeki herkesin büyük şaşkınlık yaşadığını anlatan Demircan, “Selam bile vermeyen insanlar arayıp tebrik etti. Herkes şokta. Yıllarca olmadı deyince inançları kırılmıştı” dedi. Şimdi önünde yeni hedefler olan Demircan, asaletini aldıktan sonra Dikey Geçiş Sınavı (DGS) ile inşaat mühendisliğine geçmek veya ikinci bir üniversite okumak istediğini söyledi.
“Annem Olmazsa Ben Yaşayamam”
Beş kardeşten biri olan Abdulvahap Demircan, anne ve babasına bakmak için evlilikten bilinçli olarak uzak durduğunu söyledi. Kardeşlerinin hepsi evlenmişken o, ailesine hizmet etmeyi seçti. “Evlenen biri anne babasına yeterince vakit ayıramıyor, ben de onları yalnız bırakmak istemedim” diyen Demircan, hem çalışıp hem de ders çalışmanın ne kadar zor olduğunu dile getirdi. “Sabah namazdan sonra simit almaya giderim, öğlene kadar satarım, akşam eve gelince kitapları açarım. Bazen yorgunluktan gözlerimi açık tutamıyordum ama yine de vazgeçmedim” sözleriyle azmini anlattı.
Demircan’ın en büyük destekçisi ise her zaman annesi oldu. Ancak yıllarca süren başarısız sonuçlar, annesinin de umudunu kırmıştı. “Kağıdı gösterdim ama okuma yazma bilmediği için şaka yapıyorum sandı” diyen Demircan, “Ta ki valizimi toplayıp İstanbul’a gideceğim deyince inandı” ifadelerini kullandı. Annesini bir süre sonra yanına almayı planlayan Demircan, “O olmazsa ben yaşayamam ki, aklım hep onda” diyerek duygularını dile getirdi.
