6 Şubat depreminde bölgede arama kurtarma çalışmalarına katılan Erzurum İtfaiyesi personellerinden Emre Mirzabeyoğlu, Hatay'a doğru giderken ikinci depremi yolda yaşadıklarını ifade ederek, "Hiç durmadık ve bir an önce Hatay'a ulaşmak istedik. Oraya ulaştığımızda gökyüzü simsiyah ve yağmur olanca hızıyla yağıyordu. Ama duyduğumuz tek şey insanların çığlıkları ve yardım talepleriydi. Enkazdan kurtulan insanlar kolumuzdan tutup, bir enkaza soktuğunu ve yakınlarını kurtarmamız istediğine şahit olduk. Ekip olarak dağıldık ve canlıları kurtarmanın telaşına düştük. Elif apartmanında kurtardığımız bir kızı çocuğu vardı. İsmi Ravza idi. Her 6 Şubatta onu ararım. Yıl içinde ararım, durumunu sorarım. Depremde yaşadıklarımız, gördüklerimiz ve hissettiklerimiz anlatılmaz. Sanki başka bir boyuta geçiyorsunuz. Bu da bizi daha fazla sorumlu hale getiriyordu. O anlarda yemek, içmek ve uykuyu unutuyorsunuz. Enkaz altında yakınları olan bir ablamızın bizim bu halimizi fark etmesi ve hazır çorba yaparak bize ikram etmesi unutulacak gibi değil. Çok hüzünlendik" diye konuştu.
Erzurum İtfaiye personeli Oğuzhan Samancı'da Hatay'a ulaştıklarında durumun vahametini daha iyi anladıklarını vurgulayarak, " Soğuk ve yağış vardı. Arama ve kurtarma ekibi olarak şehre ilk giren ekip bizdik. Çevremizde zaman içinde kalabalıklar oluştu. Bu nedenle ekip olarak dağılmaya ve bizden yardım isteyen insanlara cevap vermek zorunda kaldık. Bizde çaresizdik. Herkese yardım etmeye ve ulaşmaya çalışıyoruz. Ama imkanlar ve sayımız da kısıtlı. Elde olan imkanları en iyi şekilde kullanmaktan başka çaremiz yoktu. Elif apartmanında bir kız çocuğunun olduğu söylendi. Bina çok riskli idi. Kimse oraya girmek istemedi. Ama biz apartmana girdik. Orada insanlarla bir aile olduk. Depremin dördüncü gününde bir çocuğu çıkardık. Ambülansa götürdüğümüzde aç olup olmadığını sorduk. Kendisi sakallı bir dedenin kendisine süt verdiğini söyledi. Bu bizi çok derinden etkiledi. Hüngür hüngür ağladım. İnanılmaz olaylara tanık olduk. Bazı şeyler anlatılmıyor, yaşamak ve görmek lazım. Deprem bölgesinde hiç yorgunluk hissetmiyorduk. İnsanları kurtarmaktan başka düşüncemiz olmadı. 6 aylık bir bebeği enkaz altında dördüncü günde annesinden ayrı kurtardık. Daha sonra annesini kurtardık. Bunu mantık içinde anlamak ve anlatmak çok zor. Rabbim bir daha yaşatmasın " şeklinde konuştu.