HABER49- Erzincan’da çiftçiler, tarladan topladıkları buğdayı dere kenarlarında yıkayıp güneşte kurutuyor, ardından değirmende öğüterek kışlık un ve bulgur hazırlıklarını tamamlıyor.
Erzincan’da yaz mevsiminin en önemli tarımsal faaliyetlerinden biri olan buğday hasadı, bölge çiftçileri tarafından hummalı bir şekilde yürütülüyor. Tarladan toplanan buğday, geleneksel yöntemlerle işlenerek kışlık un ve bulgur ihtiyacını karşılamak üzere hazırlanıyor. Çiftçiler, önce hasat ettikleri buğdayları akarsularda yıkıyor. Bu işlem, hem toz ve yabancı maddelerin uzaklaştırılması hem de sonraki aşamalarda daha kaliteli un elde edilmesi için büyük önem taşıyor. Yıkama işleminin ardından buğdaylar geniş alanlarda güneş altında kurutuluyor. Tamamen kuruyan buğday, rüzgârın da yardımıyla elekten geçirilerek yabancı otlardan ve artık maddelerden arındırılıyor. Bu işlem, hem yemeklik hem de ekmeklik buğdayın ayrıştırılmasını sağlıyor. Çiftçiler, bu aşamada belli bir miktarı tohumluk olarak ayırırken, kalan kısmını değirmene göndermek üzere hazır hale getiriyor. Geleneksel üretim yöntemleri, bölgede hem ekonomik hem de kültürel açıdan önemini koruyor. Özellikle tandır ekmeği üretimi için elde edilen un, köylerde hâlâ büyük rağbet görüyor ve maliyet açısından da avantaj sağlıyor.
DEĞİRMENDE UN VE BULGUR ÜRETİMİNİN İNCELİKLİ SÜRECİ
Hasattan sonra başlayan değirmene yolculuk, buğdayın sofralara ulaşmasındaki en kritik aşamayı oluşturuyor. Erzincanlı çiftçiler, yıkama ve kurutma işlemlerinin ardından buğdaylarını değirmene götürerek son adımı gerçekleştiriyor. Değirmende, özel makineler yardımıyla buğdayın içerisindeki taş ve sert yabancı maddeler ayrıştırılıyor. Elde edilen temiz buğday, öğütme işlemine tabi tutularak yüksek kalitede un elde ediliyor. Unun yanı sıra, bir kısmı bulgur yapımı için ayrılıyor. Bulgur, kaynatma ve kurutma süreçlerinden geçtikten sonra kışlık erzak olarak saklanıyor. Çiftçiler, bu işlemleri 2-3 günlük bir süre içerisinde tamamlıyor. Erzincanlı üreticilerden Mehmet Aykut, her yıl aynı geleneği sürdürdüklerini belirterek, altı kişilik ailesi için ortalama 30 teneke buğdayın yeterli olduğunu ifade ediyor. Ancak misafirlerin yoğun olduğu dönemlerde 50 teneke unun dahi yetmediğini dile getiriyor. Aykut, tandır ekmeğinin hem lezzet hem de maliyet açısından avantajlı olduğunu vurgularken, bu yöntemin aile bütçesine önemli ölçüde katkı sağladığını söylüyor. Bölgedeki bu üretim tarzı, yalnızca bir geçim kaynağı değil, aynı zamanda kuşaktan kuşağa aktarılan köklü bir gelenek olarak yaşamaya devam ediyor.